Η μεταρρύθμιση της Υγείας υποτίθεται ότι θα ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα του πρώτου χρόνου προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα. Ωστόσο, το νομοσχέδιο για την Υγεία, η τύχη του οποίου κρίνεται σήμερα με ψηφοφορία στη Βουλή, εξόργισε τους Ρεπουμπλικανούς, απομάκρυνε τους αριστερούς και κούρασε όλους τους υπόλοιπους. Παρ’ όλ’ αυτά, στις 15 Μαρτίου, ο κ. Ομπάμα παρουσίασε στο Κογκρέσο ένα σχέδιο, που θα έπρεπε να τύχει ευρύτερης υποστήριξης: τη μεταρρύθμιση του ομοσπονδιακού εκπαιδευτικού προγράμματος «Κανένα παιδί να μη μείνει πίσω» - (NCLB). Ολοι συμφωνούν ότι τα δημόσια σχολεία της Αμερικής αντιμετωπίζουν προβλήματα και το NCLΒ εκτιμάται ευρέως ότι έχει αποτύχει.
Το NCLB, το οποίο τέθηκε σε εφαρμογή το 2002, μετασχημάτισε την εκπαιδευτική πολιτική. Εδωσε κρίσιμο ρόλο στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση στον τομέα της παιδείας, υποχρέωσε τις πολιτείες να θέσουν συγκεκριμένα εκπαιδευτικά κριτήρια και κατέστησε υπεύθυνα τα σχολεία για την εφαρμογή τους. Σε όσα σχολεία δεν θα σημείωναν πρόοδο θα επιβάλλονταν οικονομικές κυρώσεις. Ολοι οι μαθητές θα έπρεπε να είναι ικανοί να διαβάζουν και να μετρούν μέχρι το 2014. Ο Τζορτζ Μπους υπεραμύνθηκε του νόμου, το Κογκρέσο τον υποστήριξε ολόψυχα.
Σήμερα, ωστόσο, αυτή η προθεσμία προκαλεί θυμηδία. Η ευρεία υποστήριξη που απολάμβανε το NCLB έχει διαλυθεί. Γονείς και δάσκαλοι παραπονιούνται ότι η έμφαση που δίνεται στην ετήσια πρόοδο έχει μετατρέψει την εκπαίδευση σε μια διαρκή εξεταστική διαδικασία (τεστ). Αξιοπρεπή σχολεία έχουν καταγραφεί ως αποτυχημένα, μαθητές σε κακά σχολεία υποτίθεται ότι μπορούν να μετακινηθούν αλλού, μερικοί το έχουν κάνει. Ακόμη πιο σημαντικό, πολλά σχολεία έχουν θέσει εξαιρετικά χαμηλούς στόχους. Σήμερα, κάποιοι αμφισβητούν ακόμη και αυτή την κατευθυντήρια γραμμή. Η Νταϊάν Ράβιτς, επιφανής ακαδημαϊκός, που κάποτε υμνούσε το πρόγραμμα, λέει ότι δεν απέδωσε πραγματικά οφέλη. Η έμφαση στα μαθηματικά και στην ανάγνωση λειτούργησε εις βάρος άλλων θεμάτων. Μια παράλληλη προσπάθεια για τη δημιουργία πρότυπων σχολείων είχε στην καλύτερη περίπτωση ανάμεικτα αποτελέσματα. Μια μελέτη κατέληξε στο ότι οι επιδόσεις στο 83% αυτών των σχολείων είτε είναι ίδιες με τα υπόλοιπα είτε χειρότερες από τα άλλα δημόσια.
Κρατικές επεμβάσεις
Στον κ. Αρν Ντάνκαν, υπουργό Παιδείας του κ. Ομπάμα, αρέσει να λέει ότι το νέο σχέδιο επιδιώκει να βελτιώσει τη θεσμοθετημένη κρατική ευθύνη. Αυτό είναι ευκολότερο να το λες απ’ ό, τι να το κάνεις, αλλά οι κ. Ομπάμα και Ντάνκαν προχωρούν ακάθεκτοι. Ακόμη πιο σημαντικό, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα έχει ισχυρότερο ρόλο σε ορισμένες περιοχές και μικρότερη επιρροή σε άλλες.
Οι πολιτείες δεν θα μπορούν πια να θέτουν χαμηλά τον πήχυ της επιτυχίας. Μέχρι το 2015, οι πολιτείες θα πρέπει να υιοθετήσουν αυστηρά νέα κριτήρια και τεστ για τα μαθηματικά και τα αγγλικά, με στόχο την απόκτηση «κολεγιακού και επαγγελματικού επιπέδου» ώς το 2020. Τα σχολεία θα κρίνονται από τη γενική πρόοδο των μαθητών τους. Ο κ. Ομπάμα θα επιβραβεύει τα σχολεία που θα επιδεικνύουν τα καλύτερα επιτεύγματα και θα ζητεί παρεμβάσεις στα άλλα. Στη μεγάλη πλειονότητα των σχολείων, όμως, οι πολιτείες και οι περιφέρειες θα είναι εκείνες, που θα θέσουν τους στόχους τους.
Ορισμένες πολιτείες έχουν ήδη εναντιωθεί στην ώθηση για την επιβολή νέων δεδομένων. Ο Τζον Κλάιν, ο Ρεπουμπλικανός επικεφαλής της επιτροπής της Βουλής για την παιδεία, ανησυχεί πως θα υπάρξουν εκτεταμένες επεμβάσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Ο Τιμ Νόουλς, του Πανεπιστημίου του Σικάγου, ανησυχεί για τα πολύ μικρά περιθώρια βελτίωσης των υποδεέστερων σχολείων. Η Αμερικανική Ομοσπονδία Δασκάλων, η πιο φιλικά προσκείμενη στις μεταρρυθμίσεις από τις δύο μεγαλύτερες διδασκαλικές ενώσεις στις ΗΠΑ, άσκησε αυστηρή κριτική στην πρόταση. Τις μεγαλύτερες αντιδράσεις προκαλεί η πολιτική Ομπάμα, των γενναιόδωρων χρηματοδοτήσεων σε σχολεία με τις καλύτερες επιδόσεις στις εξετάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου